Дата добавления: 26 мая 2016
Количество просмотров: 329
Hún syngur hljótt í húminu,
Harmaljóð í svartnættinu.
Í draumalandi dvelur sá,
Sem hjarta hennar á.
Hann mænir út í myrkrið svart,
Og man þá tíð er allt var bjart.
Er hún horfin, var það satt,
Að ástin sigri allt?
Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný,
Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því.
Mundu eftir mér, þegar morgunn er hér
Þegar myrkrið loks, á enda er.
Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Að ég trúi því, að dagur renni á ný.
Hún minnist þess við mánaskin,
Er mættust þau í síðasta sinn.
Hann dreymir hana dag og nótt,
Að hún komi til hans skjótt.
Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný,
Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því.
Mundu eftir mér, þegar morgunn er hér
Þegar myrkrið loks, á enda er.
Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Að ég trúi því, að dagur renni á ný.
Mundu eftir mér, þegar morgunn er hér
Þegar myrkrið loks, á enda er.
Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Að ég trúi því, að dagur renni á ný.
Því ég trúi því, að dagur renni á ný.
Já, ég trúi því, að dagur renni á ný.
Cm
| F
| Fm
| Gm
| Dm
| A
|
G
| Cm
| Fm
| A
| H
| E
|